Ik ben geboren met schisis. Daardoor kon ik nauwelijks eten, drinken of praten. Ik was voor 60% doof en bracht een groot deel van mijn jeugd door in ziekenhuizen. Elf operaties, jaren logopedie en voortdurend opnieuw beginnen.

​

Een bijna-doodervaring die alles veranderde

Toen ik één jaar oud was, kreeg ik in het ziekenhuis een bacteriële infectie die bijna mijn leven kostte. Dit markeerde onbewust de rest van mijn leven: ik begreep al vroeg dat het leven niet vanzelfsprekend is. Dat je lichaam je alles vertelt. Dat spanning, energie en emotie allemaal signalen zijn. Het is pas later dat ik besefte: die ervaring heeft mijn bewustzijn wakker gemaakt. Het leerde mij dat er meer is dan alleen het fysieke lichaam.

Dat o.a. spanning, energie, emotie en bewustzijn samen een geheel vormen. Dat het lichaam altijd eerlijk is. Dat het hart weet. Dat het zenuwstelsel spreekt, ook zonder woorden. Ik leerde dat herstel niet alleen fysiek is - het is mentaal, energetisch, emotioneel en spiritueel tegelijk.

​

Maar ondanks de medische hectiek was er één constante: de liefde en stabiliteit van mijn ouders en mijn zus. Zij zagen niet wat er mis was, maar wat er mogelijk was. Zij keken niet naar beperking, maar naar kracht. Dat vertrouwen werd mijn fundament.

​

Op de basisschool haalde ik bijna alleen maar onvoldoendes.
Niet omdat ik lui was, maar omdat leren simpelweg niet lukte - mijn leven draaide om operaties, overleven, onzekerheid en een lichaam dat constant aandacht vroeg.
Waar anderen tafels en spelling oefenden, ontwikkelde ik onbewust iets anders: empathisch vermogen, intuïtie en gevoeligheid.
Toen begreep ik dat nog niet; pas veel later zag ik dat dit precies de kwaliteiten waren die mijn werk en mijn missie zouden vormen. Je hebt geen perfecte schoolcarrière nodig om je dromen waar te maken. Ik begon SwartGym toen ik 27 was, en op mijn 32e heb ik al meer gerealiseerd dan ik ooit had durven dromen.

 

Het maakt niet uit waar je begint - het gaat erom dat je leert vertrouwen op wat er al in je zit.

​

Sport - mijn tweede taal

Toen mijn lichaam sterker werd, vond ik mijn weg in de sport (shortrack schaatsen).
In beweging voelde ik vrijheid. In discipline vond ik richting.
 

Sport werd de plek waar ik kon ademen zonder woorden, waar ik leerde luisteren naar mijn lichaam in plaats van naar verwachtingen. Het was de eerste keer dat ik voelde: “Ik kan dit. Mijn lichaam kan dit.”

 

Toen ik zestien was, viel ik hard met schaatsen en mijn hele lichaam blokkeerde.
Artsen konden niets vinden, maar mijn lijf zat volledig op slot.
Via via kwam ik bij een kinesioloog terecht en tijdens die sessie voelde ik mijn systeem letterlijk openen. Na één behandeling was alle spanning verdwenen en voelde mijn lichaam weer vrij.
Dat moment liet me nog eens herinneren dat er meer lagen zijn dan alleen het fysieke. 

​​

Johan Cruyff College — leren coachen tussen topsporters

Op mijn achttiende begon ik aan het Johan Cruyff College. Een plek waar topsporters hun opleiding volgen en waar coaching, sport en persoonlijke ontwikkeling samenkomen. Daar leerde ik het vak van trainer én coach: niet alleen de fysieke kant, maar vooral de menselijke kant. Ik heb Johan Cruyff zelf twee keer mogen ontmoeten. Hij zei iets dat me altijd is bijgebleven: “Als je het niet simpel kunt maken, begrijp je het niet.” Het Cruyff College liet me zien dat sport niet alleen draait om kracht, maar om inzicht, gevoel en verbinding.

​

De weg naar kinesiologie - kennis die ik herkende

Na het Cruyff College begon mijn HBO opleiding in de kinesiologie.

Drie jaar lang leerde ik traditionele kinesiologische principes,
zoals spiertesten, stresspunten, meridianen, interventies en lichaamsintelligentie.

 

Daarna volgden nog eens drie jaar van de diepere, energetische en spirituele kant van het vak:
werken met het veld, met bewustzijn, met subtiele signalen van het lichaam.

Het voelde niet als iets dat ik moest aanleren, maar als iets dat ik herkende. Alsof mijn systeem deze kennis al kende en ik slechts opnieuw moest luisteren. Het lichaam liegt nooit. Het lichaam vertelt alles - als je weet hoe je moet kijken en luisteren.

​​

Korps Commandotroepen

Op mijn 19e heb ik de kennismakingsdagen bij het Korps Commandotroepen afgerond, waar ik discipline, grenzen verleggen en mentale kracht leerde op een niveau dat geen enkele opleiding je kan geven. Die ervaring maakte de cirkel rond - van ziekenhuisbed, naar sport, naar elite fysieke training - en liet me zien dat kracht zonder bewustzijn uiteindelijk leeg is voor mij.

 

Dat werd de filosofie achter SwartGym:
groei van binnen naar buiten. bewustwording vóór prestatie. mens-zijn vóór methode.

​

Waarom SwartGym moest ontstaan

SwartGym is geboren uit de overtuiging dat mensen geen “snelle fix”, workout of tip nodig hebben, maar een plek waar ze terug kunnen naar wie ze werkelijk zijn. Een plek waar je lichaam niet gezien wordt als een machine, maar als een systeem van kracht, energie, gevoel en bewustzijn. Een plek waar je niet wordt beoordeeld op wat je presteert, maar begeleid in wie je bent.

 

Een plek waar je leert luisteren in plaats van te forceren. Waar je leert voelen in plaats van overleven. Waar je leert afstemmen in plaats van aanpassen. 
Alles zit al in jezelf. Je moet het alleen weten te vinden, ermee te verbinden en het te gebruiken. Waar heb je dat geleerd? Van je ouders? School? Je werk?

 

De essentie

SwartGym is mijn levenswerk, maar vooral een uitnodiging aan iedereen: Om terug te keren naar jezelf. Om je eigen ritme te volgen. Om te groeien met aandacht. En jezelf te zien voor wat het echt is.

 

SwartGym is ontstaan omdat ik heb ervaren dat wanneer lichaam, energie en bewustzijn samenkomen, er iets onstuitbaars ontstaat: Levenskracht, Flow, Geluk en Vitaliteit. En dat gunnen we iedereen. 

 

​