Mijn leven begon niet vlekkeloos. Ik ben geboren met schisis. Daardoor kon ik nauwelijks eten en drinken, was voor 60% doof en kon niet goed praten. Dit heb ik allemaal moeten leren. Toen ik 1 jaar was heb ik een bacterie opgelopen in het ziekenhuis wat bijna mijn leven heeft gekost. Op mijn 18e was dit hele proces afgerond na vele operaties en 6 jaar logopedie. 

​

Tijdens dit proces heb ik altijd fanatiek geschaatst (shorttrack) in binnen en buitenland. Het was een goede manier om mijn focus even ergens anders op te zetten. Sport heeft mij mentaal en fysiek enorm ontwikkelt. Het was iets wat mij zelfvertrouwen gaf. Ik geloof dat sport je een bewuster mens maakt en dichter naar je kern brengt. Het legt blood hoe je met uitdagingen, tegenslagen, successen, afleidingen, verlies, team genoten, trainers en met jezelf omgaat. Hier kun je veel van leren. 

​

Ik heb veel geleerd over doelen stellen, visualiseren, waar je toe in staat bent als lichaam samenwerkt en wat het doet als een van die twee of beide uit balans zijn.