He, mijn naam is Suzanne!
Zo’n jaar of 8 geleden maakte ik kennis met yoga. Het voelde als iets bijzonders met een vleugje magie. Alsof het de toegangsdeur was naar een heel andere wereld, een die veel rijker was dan wat ik tot dan toe kende. Wat ik toen kende, was echter ook niet verkeerd. Ik had een reuze fascinatie voor het menselijk brein en functioneren, en werkte hard om psychologie te gaan studeren aan de universiteit. Echter, in dat harde werken had ik mezelf voorbij gestreefd en belandde ik op mijn 18e in een burn-out. Mijn leven kreeg een andere wending, waar ik tot op de dag van vandaag heel erg gelukkig mee ben.
Na dat keerpunt, werd het leven eigenlijk alleen maar leuker, magischer. Ik besloot de opleiding tot yogadocent te volgen (beste keuze ooit) en besefte gaandeweg ook dat psychologie eigenlijk maar één facet was van wat me eindeloos fascineerde. In de wereld van yoga, kwam alles samen: Niet alleen het menselijk brein/functioneren, maar ook de verbinding met het lichaam, energiewerk, Oosterse filosofie en alles wat we niet kunnen zien of met ons verstand begrijpen.
Vanaf het moment dat mijn opleiding startte, begon ik met lesgeven en al gauw begon ik als zzp’er te werken. Gaandeweg, ontwikkelde ik steeds meer een eigen manier van lesgeven. Het gaat mij niet zo zeer om de houdingen, wat je kan of hoe het eruit ziet. Het is veel interessanter om van binnenuit te gaan voelen welke richting je lichaam aangeeft. Wat er te verkennen valt in bepaalde houdingen en bewegingen. Hoe je je aandacht kunt gronden in je lichaam en écht contact kunt maken met alles wat er daarbinnen beweegt, zelfs (of juist) wanneer je stil bent.
Ik kijk er enorm naar uit om met jullie aan de slag te gaan!
Wie weet tot snel!
mijn verhaal
Yoga lerares bij Swartgym
In 2024 ontmoette ik Sidney, eigenlijk “per toeval”. Het verbaasde me dat ik niet van het bestaan van Swart Gym wist, juist omdat ook op deze plek alles samen komt en het zo vanzelfsprekend aanvoelt. En dat gewoon in Zwijndrecht! Direct voelde ik een enorm enthousiasme, zo’n gevoel van ‘hé, maar hier wil ik deel van uitmaken’. En dat is dus precies wat er gebeurde :)