Wat je ouders geloven, je sociale achtergrond, je tradities, het soort voedsel dat je eet, de stof die je moet leren op school en alles wat je om je heen hebt - de religie, de rijken, de armen - dat is allemaal het milieu waarin je opgroeit. En moet je daar dan niet doorheen breken? Door eraan te twijfelen en vragen te stellen? Als je je milieu domweg accepteert, heerst er een leeg gevoel. Terwijl je een heel ander soort vrede zult ontdekken als je ervoor strijdt je milieu te doorbreken en er zelf achter probeert te komen wat voor jou waar is. Het is van essentieel belang dat je strijdt tegen je milieu.
Vrede is niet belangrijk. Belangrijk is dat je inzicht krijgt in je milieu en dat doorbreekt. En van daaruit komt vrede. Een gevoel van rust, een gevoel van thuiskomen. Als kind was je opstandig, had je vragen, had je twijfels, was je eigenwijs, ging je door als het tegen zat. Snel wordt je de mond gesnoerd en voor je het weet ben je een product van je milieu. - Doorbreek je milieu. Snap je wat ik bedoel?
